Efendimiz Rasulullah (sav) bir gece kalkti, abdest alip namaz kildi. Namazda cok agladi. Gözlerinden akan yaslar sakallarini ve secde esnasinda yerleri islatti. Sabah ezani icin gelen Hazreti Bilal sordu:
“Ya Rasulullah (sav), gecmis ve gelecek bütün günahlariniz affedildigi halde, sizi aglatan nedir?”
Efendimiz Rasulullah (sav) söyle cevap verdi:
“Bu gece Yüce ALLAH (cc) bir ayet indirdi. Beni bu ayet aglatmaktadir.” dedi ve ayeti okudu:
BISMILLAH
Göklerin ve yerin yaratilisinda, gecenin ve gündüzün gidip gelisinde elbette akliselim sahipleri icin ibret verici deliller vardir. (AL-I IMRAN SURESI)
Ondan sonra Rasulullah (sav) söyle buyurdular:
“Bu ayeti okuyup da üzerinde tefekkürde bulunmayan, düsünmeyen kisilere yaziklar olsun.”
Bu ayette, tefekküre davet edilen akil sahiplerinin durumunu aciklayan bir sonraki ayetin meali de söyledir:
BISMILLAH
Onlar ayakta, oturarak ve yanlari üzerine yatarken ALLAH´i anarlar, gözlerin ve yerin yaratilisi üzerinde tefekkür ederler (düsünürler). Rabbimiz (derler), bunu bos yere yaratmadin, sen yücesin, bizi ates azabindan koru. (AL-I IMRAN SURESI)
